Neler oluyor bizlere bizler ne ara değişime uğradık böyle.İnsani duygularımızı ne ara kaybettik anlaşılır gibi değil.Eskiden komşuluk ilişkilerimiz,insani ilişkilerimiz ne kadar masumdu.Kızlı erkekli hep bir arada oyun oynanırdı.Oyuna başlandığında bir mahallede başlar en sondaki mahallede ortaya çıkardık.Evimizde öyle  gösterişli eşyalarımız olmasa da  sıra sıra dizilip oturup sohbetimize  ruhumuzun güzelliği , iyi niyeti yansırdı.

Komşularımız göz kulak olurdu, kolaçan ederlerdi.Çünkü o zamanın samimiyeti aranılır oldu.Birimiz, hepimizdik, hepimiz de birbirinin aynıydı birlik beraberlik içindeydi ayrı gayrı yoktu.Komşunun delikanlıları , genç kızları  birbirlerini kollar ve yanlış düşünce asla olmazdı.Herkes birbirine kardeş gözüyle bakardı.

Düşünüyorum da biz insanların genetiğiyle mi oynandı. Ne oldu da bu kadar acımasız, kötü niyetli ve herkes birbirinden uzaklaşmış hiç tanışmamış, hatırı sayılan acı kahve içmemişler gibi.Ad bile koyamıyorum bu duruma.Çocuklarımız dört duvarın arasına sıkışmış sanki hapishanedeymiş gibi nefes alacak alanları bile kalmamış.

Geleceğimiz dediğimiz çocuklarımız mutsuz gençler olarak karşımıza çıkacak.Herkes isyanlarda ,herkes sitem etmekten başka bir şey yaptıkları yok.  Çıkabilecek zorluklar  karşısında mücadele ruhu ve  gayret yok.İki  söz  ağzında geveleyip  duruyorlar sana ne, bana ne, beni ilgilendirmez  kimi ne ilgilendirir gibi cümleler .Yeter yani yuh olsun hepimiz kör , sağır mı olduk ne ?

Zorda kalmış , yardıma ihtiyacı olan  komşu olabilir, tanıdık yada tanımadık ihtiyaç sahiplerine yardım etmek gibisi var mı ? Ama kimseden ses çıkmıyor fakat sosyal medyada ,orda burada şunu yaptım gibi paylaşıyorlar .Bumu yani Allah rızası için yapılan hayırlarda bir elin verdiğini öteki el bilmeyecek biz böyle gördük , böyle biliyoruz.

Sizi bilmem ama ben eski günleri özlüyorum.Şu zamanda ki gibi dilsiz , kör, sağır değildik . Öyle çok şeylere sahip değildik ama kıymet bilirdik ,mutluyduk. Zorluklar karşısında kayıtsız kalamıyorduk.Demem o ki bizler şöyle bir silkelenelim ve etrafımızda neler oluyor bitiyor .Kendimize gelelim.İnsanlık elden gidiyor.İnsanlığa el uzatalım  ve birbirimize kenetlenelim.Beni ilgilendirmez deyip kendi içimize gömülmeyelim .Bu benim başıma gelmez diye düşüncelere sahip olmayalım sade , mütevazi ve birlik içinde olalım.Paylaşmayı bilmeliyiz.Gelecek nesili dediğimiz çocuklarımıza örnek olalım .Çünkü onlar bizim aynalarımız.Bizden gördüklerini sergileyecekler.Mutlu kalın esen kalın.

FERAH USLU